Rozdział 23

 Draco i Hermiona siedzieli przytuleni na polance. W penym momencie dziewczyna postanowiła przerwać ciszę
-Jak myślisz wyjdzie coś z tego?
-Z czego?
-Nie udawaj głupka!-zirytowała się-Z nas!
-Ahh.. Czemu ma nie wyjść?
-Hmm. Jesteś Malfoy'em to wystarczający powód
-Co? Nie rozumiem..
-Hahah jesteś śmieszny chodzi mi o to, że ty nie potrafisz kochać! Zmieniasz laski co tydzień!
-Aaa o t o ci chodzi-westchnał-No wiesz.. ja się zmieniłem.
-hahah Nie rozśmieszaj mnie.-powiedziała z drwiną w głosie
W tym momencie na polane wkroczyli nauczyciele. Hermiona zmierzyła ich wzrokiem z góry na dół i powiedział cicho
-No nareszcie
Niestety McGonagall to usłyszała i tym razem nie wytrzymala... zemdlała. Dziewczyna uśmiechnęła się drwiąco i popatrzyla na Snapa. Ten przyglądał jej się z zainteresowaniem i lekkim niedowierzaniem. Draco siedział dalej na polanie nie dowierzając. Właśnie dostałem kosza..a najgorsze jest to, że chyba na serio się zmieniłem ja chyba coś do niej CZUJĘ. Jęknął cicho i podniósł się z ziemi.
-No najwyższy czas wracać do Hogwartu.. rodzice się o was niepokoją-powiedział dyrektor
-O NAS?-zapytała Hermiona z niedowierzaniem
-Tak Hermiono.. zbliża się Boże Narodzenie-powiedział i mrugnął do mnie.
O mój Boże on wie, że byłam we Wrzeszczącej Chacie i wszytsko słyszałam..-myślała-W koncu dowiem się kim są moi prawdziwi rodzice...
Jej rozmyślania przerwał głos Dumbledor'a
-Wszyscy na trzy!
Na krzyk czarodzieja wszyscy chwycili świstoklik i znaleźli się w Wielkiej Sali. Wszytskie oczy zwróciły się w ich stronę. Przy stole nauczycielskim sidzieli rodzice Dracona, "rodzice" Hemriona i jacyś nieznana jej para czarodziejów.